Naceu en Rianxo (A Coruña) e morreu en Bos Aires (Arxentina). De neno viviu en Arxentina e regresou a España no ano 1900 para realizar os seus estudos de medicamento na Universidade de Santiago de Compostela. Finalizou esta carreira, pero nunca a exerceu, senón que foi funcionario do Instituto Xeográfico e Estatístico e profesor de debuxo nun instituto de Ensino Medio de Pontevedra. Militante nacionalista galego, conselleiro do Partido Galeguista, foi elixido deputado para as Cortes constituíntes de 1931 pola Organización Republicana Galega Autónoma (ORGA). O goberno de
Lerroux desterroulle fóra de Galicia, no ano 1934. Novamente foi elixido deputado nas Cortes da Fronte Popular no mes de febreiro do ano 1936. Colaborou de xeito decisivo na elaboración e aprobación do Estatuto de Galicia. Ao terminar a guerra tivo que exiliarse, e foi membro do goberno republicano no exilio presidido en París por José Giral. Entre os seus libros de narracións curtas están Cousas (1926), Vos dous de sempre 
(Os dous de sempre, 1934) e as evocaciones de Retrincos (Anacos, 1934). Nas cruces de pedra en Bretaña (1930) e As cruces de pedra en Galicia (1949) mesturou os seus coñecementos históricos, antropolóxicos, arqueolóxicos e artísticos. En Sempre en Galicia explicou o seu ideario político e social sobre Galicia. Vos vellos non deben de namorarse (Os vellos non deben namorarse, 1941) foi a súa magnífica incursión no teatro. Castelao foi un bo pintor de temas e asuntos realistas, e un magnífico debuxante, caricaturista e humorista.
Posted in:
0 comentarios:
Publicar un comentario